Terwijl we allen zo goed als verplicht in quarantaine zitten en de wereld bijna tot stilstand is gekomen, hebben we meer als tijd genoeg om eens over de schouder te kijken en te reflecteren. Niet over jezelf (oké, je kan eens over jezelf reflecteren, dat moet zeker eens kunnen van tijd tot tijd), maar een terugblik naar leuke auto-momenten die we zoal hebben mogen meemaken. Een trip richting verschillende autobeurzen zoals die van Brussel, Frankfurt, Genève of Essen. Een roadtrip met AMG’s naar de Mercedes en AMG-fabriek in Duitsland, prachtige momenten in Motorworld nabij Stuttgart, het Concours d’elegance in Chantilly. Of dichter bij huis de verschillende auto-evenementen op het circuit Spa Francorchamps zoals de Six hours of Spa, Spa Classic of de F1. Een van de tentoonstellingen in Autoworld te Brussel en ga zomaar door… Eigenlijk zijn dit allemaal verplaatsingen die we vrijwillig doen in functie van onze passie: auto’s.
Uiteraard gaan we die verplaatsingen niet zomaar voor elk type wagen of event doen, maar voornamelijk voor die wagens waarvoor we dat de moeite vinden om te doen. Voor specifieke iconen uit het verleden, heden en zelfs toekomst. Waardoor en wanneer worden auto’s eigenlijk als een icoon beschouwd? Omwille van hun fantastisch design, klopt, maar ook het imago speelt een rol, de oplage, hoe ze gemaakt worden, maar zeker ook door hun motoren. Hét hart van iedere machine. Cruciaal dus. Anders gezegd is de ene wagen al wat mooier, verfijnder, stijlvoller, sportiever, etc. dan de andere. Ieder zijn smaak uiteraard en zoals je weet kan je over smaken en kleuren niet discussiëren. Uiteindelijk draait het allemaal rond de passie van ‘het zien’ van die auto’s, maar ook van ‘het horen’ ervan. Het geluid maakt de beleving zoveel intenser. Als je ze hoort voorbij rijden of stationair hoort draaien, dat blijft gewoon hangen in het achterhoofd.
Een voorbeeld. Zie je een Lamborghini Veneno staan, dan denk je vermoedelijk wel van “wow!”. Hoor je de wagen daar ook nog eens bij, dan geeft je dat gewoonweg ‘goosebumps’ zoals men zegt. Kippenvel! Het horen van een V12, V10, V8 of gewoonweg iedere V-motor of zelf W-motoren: het brengt je naar een andere dimensie. De combinatie van zien en horen overstijgt het moment en dan geniet je ten volle. Op dat gelukzalige moment ben je je zorgen even vergeten en sta je gewoon te trillen op je benen van verwondering, bij manier van spreken toch in zekere zin.
Nog een voorbeeld. Je zit op een terras een lekkere lunch te nuttigen of een heerlijk glaasje wijn te drinken onder een stralende zomerzon. Dan ben je sowieso al aan het genieten inderdaad, maar dan hoor je plots in de verte het geluid van een van de voornoemde motoren, dan worden je oren als het ware satellieten en scan je naar wat dat fantastische geluid kan voortbrengen. Zie je de wagen, dan is het ofwel een streling voor het oog waar je misschien toch wel snel een foto wil van maken, ofwel het tegenovergestelde en is de wagen toch niet wat je verwachtte bij het geluid. Desalniettemin is het toch die specifieke sound geweest die je focus even heeft verlegt van het gesprek naar je passie. Je bent autofanaat of je bent het niet zeker?
Stille toekomst
Tegenwoordig kennen auto’s en hun krachtcentrales evenwel moeilijke tijden. Ze moeten alsmaar efficiënter, stiller en properder zijn. En vooral ook voldoen aan strenge EU-regels die voorschrijven om minder lawaai te produceren. Dat is in bepaald opzicht zeker niet slecht, maar als men over geluidsreductie spreekt is dat dan wel even slikken. Sportwagens zonder geluid brengen niet hetzelfde gevoel over. Je kan dan wel een elektrische (sport)wagen bezitten die een nauwelijks te vatten koppel heeft door het grote batterijenpakket die onder het chassis huist, maar als je weg zoemt in plaats van weg brult.. dat is toch een ander verhaal. Een sportieve motorsound draagt bij aan emotie, geeft je een gevoel van leven, laat je lachen en ervaar je kilometer na kilometer plezier van.
Beeld je nu in dat je met een cabriolet rijdt, waarvan het dak open ligt, onder een stralende zomerzon, een zonnebril op je neus en waarbij je via de shifters aan de achterkant van je stuur de bochtjes en kronkelbanen aan elkaar rijgt die de Franse Azure-kust rijk is. Dit alles met aan je achterwerk dat fantastische V10-geschreeuw, of aan je voeten de controle over V8-gebulder. Stel je nu eens voor dat je dat doet met een elektrische wagen? Je snapt mijn punt: geen discussie mogelijk. Of worden we dan toch een dagje ouder?
Gehoor is nu eenmaal van onze zintuigen, want geluid draagt bij aan gevoelens die gerelateerd zijn aan je geest en welzijn. Uit onze geest komen ideeën voort, maar het idee dat we moeten leren leven in een toekomst waarbij auto’s voorbij zoeven en waarbij je geen brullende, gierende of krijsende motoren hoort, dan stemt me dat droef. Ik hoop uiteindelijk voor alle autofanaten dat we nog lang kunnen genieten van de symfonieën die we op de wereld kunnen loslaten en waarbij we intens plezier mogen aan beleven. Want plezier, dat is vrijheid en vrijheid is leven.