Bugbuild III: hij ziet er niet uit, maar hij werkt!

Bij het schrijven van dit artikel zijn we nog altijd niet uit het corona-bos en begint zich er terug een nieuw normaal te vormen. Ook voor mij kwam mijn professioneel leven en persoonlijke projecten opnieuw op gang, waardoor de beschikbare tijd in een dag vrij kostbaar is geworden. Hoort u wat ik hoor bij het lezen van die zin? Is dit een omineuze voorbode over het lot van mijn teergeliefde bug? Een brullende en welgemeende NEE, want… Dames en heren, de titel van dit artikel, een titel die evengoed uit mijn Tinder bio zou kunnen komen, klopt. Houston, we have ignition!

Een kleine opfrisser

Mijn poging om na 13 jaar nieuw leven in deze kever te blazen, heeft zich tot nu toe geuit in het vervangen van de benzinetank samen met de leidingen, een nieuwe batterij en tot slot een nieuwe startermotor. Al deze werkzaamheden werden uitgevoerd op de plaats waar deze onfortuinlijke kever zijn voorlaatste staanplaats vond, diep weggezakt in het gras. Tegen het advies van menig autovriend in werden de olie en de bougies niet vervangen, want dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan! Daarenboven hoef ik niet uit te leggen hoe groot de anticipatie was om de motor te horen draaien.

Get to the good stuff already!

Na enkele pogingen was het dan eindelijk zover, de kever draaide, bromde, vibreerde, ‘ademende’ zijn eerste adem na 13 jaar. Gelieve uw verbeelding onderstaande emoties gelijktijdig in te beelden in 1 persoon. Dat gevoel doet wat met eens mens. Ik verzamel alle zelfbeheersing die mij rest om geen alinea’s door te gaan over het menselijke aspect en het euforisch gevoel dat een simpele, draaiende kever heeft losgemaakt. In plaats daarvan mag u dit gerust meebeleven in beeldvorm, graag gedaan!

Wegrijden maar!

Nadat ik de motor had laten warmlopen, werd het tijd om hem weg te rijden uit z’n ellendige staanplaats. Ik selecteer achteruit, laat de handrem zakken en begon gas te geven, maar, geen beweging. Althans, niet 100 %. Het werd duidelijk dat 1 van de 2 remmen roest in het eten moest gooien *badumtss*. Hij was vastgelopen waardoor ik maar 1 wiel aandrijving had. Gezien ik toch van plan was om de remmen rondom rond te vervangen, en ik kost wat kost de wagen zou verrijden op eigen kracht. Ik krikte de wagen opnieuw van de grond, nam het wiel af en begon de trommelrem van de wagen te motiveren, gebruik makende van het gepaste materiaal: de Jeremy Clarkson approved toolkit aka mijn hamer.

Ten slotte is het eindelijk zover, beelden spreken luider dan woorden, ziehier het de langverwachte verlossing:

Het terugzien van deze beelden brengt mij nog steeds dezelfde glimlach en voldoening als op het moment zelf. Ik herinner me nog dat ik als jonge knul meereed in deze wagen, om na al die tijd zelf in de chauffeursstoel te zitten voelt speciaal. Zeker als ik me bedenk dat er quasi geen hoop meer was dat deze wagen ooit nog zou rijden. Het voelde alsof ik de hand schudde van een oude vriend.

Time for some TLC

Het moment is aangebroken om de wagen eens goed onder handen te nemen en hem de wasbeurt te geven die hij al 13 jaar moest missen.

U zal misschien al gemerkt hebben dat dit artikel weinig ingaat op de technische stappen om tot dit punt te geraken. Ik zou in detail kunnen vertellen hoe die ene rem moest afgenomen worden, hoe de choke nog afgeregeld moest worden vooraleer de wagen in leven schoot, of al de elektrische zaken zoals de richtingaanwijzers, lichten, enz… het nog doen. Geloof me wanneer ik zeg dat het leerproces niet vergeten werd en dat er in toekomstige artikels meer in detail zal treden. Maar geef toe, dit is waar we allemaal op zaten te wachten:

Wordt vervolgd…