De BMW M2 moet zowat het meest besproken M-model van de laatste maanden zijn. Bij heel wat grote automagazines stond de M2 immers in hun “Top-10 auto’s van 2016”. Wij waren dan ook benieuwd of hij wel in de top 10 thuis hoort.
Wij kregen de nieuwste telg van de M-familie mee voor een testrit begin januari, vandaar de M3-velgen met wintersloefkes. De M2 krijgt trouwens nog wat andere onderdelen van zijn iets grotere broer, onder andere de ophanging voor- en achteraan. Hierdoor is de wagen veel breder dan de gewone 2-serie. Dit zorgt voor een gespierdere look en natuurlijk ook een stabielere wegligging.
Geen echte M-motor
De BMW M2 krijgt een aangepaste versie van de motor die we in de M235i terugvinden. Voor een “echte” M 6-in-lijn moet je een trapje hoger shoppen. Vergis je echter niet, de zespitter in de M2 is geen doetje! De motor produceert 370 pk bij 6.500 tpm en 465 Nm koppel vanaf 1.400 tpm. Genoeg om van de M2 een karaktervolle speelvogel te maken. Van 0 naar 100 km/u doet hij in 4,5 seconden en de top is – zoals we gewoon zijn – begrensd op 250 km/u. Dat er ook een turbo aan dat motorblok hangt, merk je amper. Er is bovendien amper sprake van turbo-lag en de Beemer trekt vlot door zijn toeren tot aan de begrenzer.
Ondanks het sportieve karakter slaagt de M2 erin een gemiddeld verbruik te halen van 8,5 l/100 km, theoretisch natuurlijk. Ons testverbruik lag op een stevige 11 l/100 km. Je mag natuurlijk ook niet vergeten dat de concurrentie allemaal is teruggevallen naar 4-cilinders. Alleen daarvoor krijgt de M2 motor al een duimpje ophoog.
De M2 produceert een iets subtieler geluid dan de M3, maar hij klinkt nog steeds zeer goed. Zeker wanneer je de M2 in de Sport of Sport+ stand zet. In die standen reageert het gaspedaal namelijk wat agressiever en in de Sport+ stand gaat de tractiecontrole zelfs deels uit. In die stand is de M2 dan ook het leukst. Als je echt goed kan sturen dan kan je die engelbewaarder ook volledig uitschakelen.
Saai, maar praktisch
Dat is onze ietwat botte conclusie over het interieur van deze BMW M2. Het komt rechtstreeks uit een gewone 2-serie en werd wat opgesmukt met M-logo’s, sierstukken uit carbon en blauwe contrasterende stiksels. Naar mijn mening wordt het eens tijd voor vernieuwing in de BMW interieur-design-afdeling. Het mocht allemaal nog iets ‘puurder’ zijn, het oogt wat saai.
Het positieve aan het herkenbare interieur is het feit dat je zeer snel je weg vindt. Alle knopjes en hendels zitten waar je ze verwacht en zijn van de beste kwaliteit. Daarnaast heb je ook het nodig comfort, ook voor de passagiers achteraan. Een 390 liter grote koffer en de achterbank die helemaal plat kan maken de M2 praktisch.
Balance in life
De ophanging van de M2 is verfijnd en vele malen beter dan de soms te harde afvering van de 1M. De wagen blijft in bijna alle omstandigheden zeer neutraal en zou zelfs eerder gaan ondersturen dan oversturen. Het stuurgevoel is typisch BMW en voelt lekker zwaar, maar mist toch de finesse die we gehoopt hadden.
Zoals je misschien gemerkt hebt op de foto hierboven was onze testwagen niet uitgerust met de optionele automaat, maar met manuele versnellingsbak. We vinden het leuk dat in tijden waar de puristen vaak op hun honger blijven zitten voor sportieve wagens met een grote motor voorin, achterwielaandrijving en een handbak, BMW toch vasthoudt aan deze ‘oude’ opstelling.
Alleen jammer dat BMW je geen keuze laat bij het in-of uitschakelen van de automatische ‘rev-matching’. Wanneer je namelijk een verzet lager wilt gaan geeft de M2 automatisch tussengas zodat je op het perfect toerental zit wanneer je de koppeling loslaat. Het helpt misschien bij snellere rondetijden of als je wilt stoefen over je zogenaamde rijkunsten, maar ik kreeg vaak het gevoel dat de auto met mij aan het rijden was in plaats van omgekeerd. (Het automatisch tussengas kan uitgeschakeld worden indien je de tractiecontrole volledig uitschakelt.)
Uiteindelijk is het allemaal wat muggenziften, want laat ons eerlijk zijn … de BMW M2 is een briljante wagen die we maar al te graag op onze oprit zouden parkeren. Al mocht hij voor ons nog een tikkeltje meer “puur” zijn. Misschien dat een M2 GTS/CSL of iets dergelijks dit voor elkaar krijgt.
Kost veel, maar is niet duur
De BMW M2 is standaard verkrijgbaar vanaf € 59.350 (met automaat € 63.320). Voeg er maar meteen 740 euro bij voor de Long Beach Blau-kleur van onze testwagen. De achteruitrijcamera van €430 is ook best handig.
Daarnaast was de testwagen ook uitgerust met onder andere: comforttoegang, adaptieve koplampen, Harman-Kardon sound system, verkeersbordherkenning, enz. Alles samen zorgt dat voor een kostprijs van € 64.225, inclusief BTW. Dat is best veel, maar wel de snelste en goedkoopste manier om een M-model in huis te halen. En wie wil dat nu niet?
Specificaties
Motor: 2979 cc, 6 in-lijn turbo
Brandstof: Benzine
Vermogen: 370 pk bij 6500 tpm
Koppel: 465 Nm tussen 1400 en 5560 tpm
Transmissie: Achterwielaandrijving, manuele 6-bak
Prestaties: Topsnelheid: 250 km/h begrensd, 0-100 km/h in 4,5 seconden
Normverbruik: 8,5 l / 100 km
Testverbruik: 11,0 l / 100 km
CO2 uitstoot: 199 g/km
Catalogusprijs: € 59.350 incl. BTW
Prijs testwagen: € 64.225 incl.BTW
