Als er één merk is waarvan we resoluut zeggen dat ze goed bezig zijn dan is het Kia. De Aziaten zitten zowel goed qua design, prijs/kwaliteit en technologie. In Genève namen ze drie nieuwigheden mee, waaronder deze Niro. Een hybride-crossover. Ondanks zijn Amerikaanse neus vermoeden we een groot succes voor de nieuwste Kia Niro in Europa.
Hij werd in Chicago voorgesteld, de Niro. Aangezien je daarvoor de grote plas over moet hielden we het voor bekeken. Genève tot daar aan toe. Alle gekheid op een stokje, Chicago’s autoshow is vooral bedoeld voor de binnenlandse markt, dat even als compleet nutteloos intermezzo. Terug naar de Niro. En voor je het jezelf afvraagt, je gaat hieronder geen woordspelingen lezen over een Amerikaanse acteur.
De Niro is in eerste instantie een hybride. Later wordt ergens in de carrosserie nog een gat gemaakt waar je een stekker in kan stoppen die veel te lompe batterijen voedt. De hybridetechnologie in de Niro wordt hoofdzakelijk aangevoerd door de 1.4-liter GDI-motor. Ondanks zijn naam doet vermoeden is dat géén diesel maar, uiteraard, een benzinemotor. Die produceert 105 pk. “Niet genoeg” luidt het bij Kia, en ze steken er nog een elektromotor van 32 kW op. Mocht je niet voor elektricien gestudeerd hebben, da’s een afgeronde 40 pk extra. Gecombineerd komen we op 141 pk. De logica tussen conventionele- en elektromotor is immers niet zomaar 1 + 1 = 2.
Prestatiecijfers hebben we niet, en dat hoeft ook niet. De Niro is immers geen circuitkanon, al denken sommige leaserijders op onze Belgische wegen binnenkort van wel. De Niro is namelijk fiscaal bijzonder interessant. 89 gram CO² hoest de Kia tijdens een kilometer bijeen. Daarmee schuift ie aan in het rijtje van de grotere hybrides. Dan toch een elektriciteitstekort door al die hybrides in België? De transmissie draagt daar bovendien aan bij. Dat is de zestraps-automaat met dubbele koppeling.
Tot slot kan je 421 liter meenemen in de Niro en wordt hij verkocht vanaf Q3 voor de boekhouders en vanaf juli voor de particulieren.