QV of languit Quadrifoglio verde, Italiaans voor klavertjevier, is een historische naam die enkel op de sportiefste Alfa Romeo’s geplakt wordt. Zo ook op de kleinste alfa, de MiTo. Is de MiTo het wel waard om deze naam te dragen?
De sportiviteit bij Alfa is in het huidige gamma (behalve de 4C) wat ver te zoeken, maar het zit nog steeds in hun genen. De Weber-carburatoren van weleer werden ingeruild voor een vernieuwde MultiAir-injectie die nog steeds in Italië in elkaar geschroefd wordt. Deze maakt gebruikt van intelligente luchtsturing via de inlaatkleppen. Door een turbo op deze 1.4 liter benzine te schroeven haalt Alfa Romeo er 170 pk en 250 Nm koppel uit. Dit kleine bommetje sprint van 0 naar 100 km/u in een aardige 7,5 seconden en stopt bij 219 km/u. Dat zijn aardige cijfers voor deze klasse alhoewel we al sneller en sterker gezien hebben.
Met een kleine motor en een turbo hoort natuurlijk ook een redelijke laag verbruik. Alfa Romeo geeft 5,7 liter per 100 km mee. Deze waarde is puur theoretisch, wij haalden makkelijk 8 liter, maar wij hadden waarschijnlijk meer fun dan tijdens de ritten om het fabrieksverbruik vast te leggen.
Uiterlijk is er niet zoveel veranderd. Alfa speelt het eerder subtiel. Buiten de QV-badge op de flanken en de Sportivavelgen toont de heetste MiTo op geen enkele manier zijn sportieve kant. Onze testwagen heeft gelukkige het optioneel matte Grigio Magnesio-kleurtje meegekregen wat redelijk wat aandacht trekt. Het staat verrassend goed op deze Alfa . We zijn wel fan van het subtiele uiterlijk omdat andere fabriacanten van hot hatches wat overdruiven op het uiterlijk zodat hun bommetjes meer spoilers dan cilinders hebben. Achteraan valt er iets, alfa heeft namelijk de standaard einddemper op het uitlaatsysteem van de QV geschroefd. Deze ziet er heel pover uit voor de meest sportieve mito. Echte kenners merken ook een fake diffuser en een subtiel spoilertje. Gelukkig kan de QV terugvallen op het standaard al sportieve design van de MiTo.
Die eerder genoemde bronstige motor onder de kap is de 1.4 MultiAir turbobenzine. Met 170 pk en 250 Nm, meer dan genoeg voor de kleine carrosserie. Al maakt Alfa Romeo de ietwat dubieuze fout om de MiTo QV uit te rusten met de TCT-automaat. Een handbak behoort niet tot de mogelijkheden en dat is zonde, want er zou zoveel meer fun uit te halen zijn moest je zelf in de versnellingen kunnen roeren.
De TCT gedraagt zich namelijk als een geïrriteerde Italiaan. Als je er de zweep op legt is het een potent stukje techniek dat zich gretig laat bedienen met de flippers achter het stuur. Tijdens gewone ritten is het geheel nogal onbeschoft. Alsof-ie geen zin heeft in traag rijden. Verkeerde versnellingen kiezen, te lang blijven hangen en stotteren bij een te lage snelheid. Het is zeker geen automaat die afgesteld is op een comfortabele rit.
Dynamisch weet hij best wel zijn mannetje te staan. Zonder echt een blijvende indruk na te laten. Net zoals de Abarth 595 duw je in een bocht met een tik op de rem de kont uit en counter je dat gedrag met gemak dankzij het Q2-differentieel. Nee, geen mechanisch, wel een elektronisch dat een limited-slipdifferentieel simuleert. Eenmaal de bocht uit kan je doordraven tot 219 km/u. Een stoplichtsprintje naar de honderd werk je dan weer af in 8,2 seconden. Cijfers die even grijs weglezen als ze ook aanvoelen. Het voelt nooit echt snel en zwierig aan in de MiTo QV. Want tijdens dagdagelijkse kilometers malen doet hij rare stoten en op de limiet krijg je nooit echt veel waardering terug. Nu ja, het ontbreekt de QV gewoon wat aan fun.
Alfa Romeo vraagt 24.700 euro voor de MiTo QV. Daarmee staat het pal tegenover de Renault Clio R.S. op prijsvlak. Een wagen die op alle vlakken betere papieren kan voorleggen. Vink je daarbij nog het matte kleurtje op onze versie (+1.000 euro), de Competizione stoeltjes, cruise control en navigatie aan en je komt op dik 27.000 euro uit. Daarmee prijst hij zichzelf eigenlijk uit de markt en speelt hij financieel in de klasse van de Audi S1 en Mini Cooper S. Ouch.
De MiTo QV is een soort van mini-GT. Geen wagen om het circuit me op te zoeken, maar wel een gespierde en stijlvolle stadswagen met een sterk Italiaans karakter.
Motor: 4 inlijn benzinemotor, 1.368 cc, 170pk, 250Nm (bij 2.500 tpm) Transmissie: FWD, 6-traps TCT Prestaties: 219 km/u, 0-100 km/u in 7,4 sec Normverbruik: 5,7 l/100km Prijs: 24.700 euro
